We horen veel terug dat een hoop transgenders er lang alleen voor hebben gestaan en veel steun ervaren van anderen mensen die door hetzelfde proces heengaan. Daar willen we verandering in brengen door hier in onze blogs ervaringen te delen. In de rubriek ‘ Een goed gesprek met’. Vandaag posten we onze eerste blog ‘Een goed gesprek met: Kai!’ We wensen je veel leesplezier en hopelijk heb je iets aan zijn ervaringen.

Kun je ons iets over jezelf en je achtergrond vertellen?

Hallo hallo, mijn naam is Kai Hagenaar, ik ben 22 jaar en kom uit het mooie Utrecht. Ik ben een jongen die ervan houd om avonturen te beleven en mooie herinneringen te maken. Ik hou me bezig met video’s maken op Tiktok en haal hier ook veel plezier uit. In mijn vrije tijd vind ik het leuk om naar festivals te gaan. Maar eigenlijk probeer ik van elke dag wel een feestje te maken ;)

Wanneer realiseerde je je voor het eerst dat je transgender bent?

Ik stel mijzelf nu natuurlijk voor als jongen. Maar zo ben ik niet geboren. Ik werd geboren als meisje. Maar ik heb me eigenlijk nooit echt een meisje gevoeld. Tot m’n 16e wist ik eigenlijk niet zo goed wat er met me aan de hand was. Ik voelde me een vreemde van mijn eigen lichaam. Maar het hele principe transgender kende ik niet. Eigenlijk dacht ik heel lang dat er wat mis met mij was. Op me 16e kwam ik in contact met een jongen die Transgender is. Met hem ben ik in gesprek gegaan over dat mijn lichaam niet als mijn lichaam voelde. Door hem kwam ik erachter dat ik niet gek was, dat de dingen die ik voelde daadwerkelijk wat betekende. Naar meerdere keren met hem gesproken te hebben, heb ik de stap gezet om naar de huisarts te gaan, zij heeft mij vervolgens geholpen met het plaatsen op de wachtlijst bij het VUmc. (Het VUmc is een ziekenhuis in Amsterdam die de medische en psychische zorg voor transgender personen op zich neemt)

Hoe was je ervaring met uit de kast komen?

Na dat ik mij had aangemeld bij de huisarts wilde ik ook voor mijn omgeving “uit de kast komen”. Ik had 2 vrienden als eerst in vertrouwen genomen om het te vertellen. Ik wilde namelijk weten hoe het voelde om met Kai en hij/hem aangesproken te worden. Voordat ik dit ook aan mijn familie ging vertellen. Van af het moment dat zij mij aanspraken met hij/hem wist ik het eigenlijk bijna 100% zeker, dit ben ik!

Hoe reageerden je familie en vrienden toen je het hen vertelde?

Toen kwam het moment dat ik dit met mijn familie ging delen en dat vond ik erg spannend. Ik had voor mezelf op papier geschreven hoe ik het ze graag wilde vertellen. Pasen zat er aan te komen. Dus ik had me voorgenomen dat dat een goed moment zou zijn om het te vertellen, aangezien dat een moment is waar bijna iedereen van de familie bij zou zijn. Voordat de Paasbrunch begon vertelde ik dat ik graag wat wilde delen met iedereen en of dat iedereen daar ook even naar wilde luisteren. Ik las de brief voor en op dat moment waren de reacties erg positief. Helaas bleef dit niet zo. Ik ben tweeling en mijn tweelingzus vond het erg ingewikkeld. Eigenlijk heeft zij mij niet geaccepteerd tot dat ik een aantal maanden aan de hormonen zat. Mijn vader wilde er niks van af weten. In zijn ogen was/ben ik zijn dochter dit wil hij tot op de dag van vandaag ook niet anders zien. Ik heb dan ook voor mezelf besloten om het contact met hem te stoppen. Hij hoeft mij niet te accepteren, maar hij kan me wel respecteren. Het moment dat die besloot om eigenlijk beide niet te doen, mij aan te blijven spreken met mijn oude naam en zij/haar. Heb ik na 3 jaar besloten om het contact volledig te stoppen. Ik zit nu 1,5 jaar aan de hormonen en heb zo’n half jaar geleden mijn operatie gehad en ik merk dat binnen mijn familie eigenlijk iedereen het nu wel accepteert.

Welke uitdagingen ben je tegengekomen tijdens je transitie?

De uitdagingen waar ik het meest tegen aan liep in mijn transitie zullen voor veel mensen waarschijnlijk gewoon de “dagelijkse dingen” zijn. Dingen waarbij niemand stil staat, maar wat voor mij een enorme opgave was en met sommigen dingen nog steeds is. ’s Ochtends opstaan en vervolgens onder de douche stappen, was voordat ik mijn operatie had gehad echt een dagtaak. Ik vond het verschrikkelijk om mijn eigen lichaam te moeten zien. De boodschappen doen? Dat was niet gewoon even naar de winkel gaan. Elke keer was ik bezig met of ik er wel mannelijk genoeg uit zag. Want het is me vaak genoeg voorgevallen dat ik in de winkel liep en dat er dan mensen naar me toe kwamen met de vraag: ‘Ben jij een jongen of een meisje?’ en dan gebeurde dat niet op een lieve manier, dit was vaak intimiderend en als ik dan geen antwoord gaf en gewoon probeerde door te lopen werd ik vaak na geroepen, ‘manwijf, homo, het’ dat zijn maar twee voorbeelden van de uitdagingen die ik tegen kwam in mijn transitie. Maar ik denk dat de grootste uitdaging niet eens iets negatiefs was. De grootste uitdaging voor mij was, dat ik mocht gaan leren om te leven en niet meer hoefde te overleven.

Wie is je grootste supporter geweest tijdens je reis?

Binnen mijn transitie ben ik mensen verloren, maar ik heb ook een aantal mensen die mij ondanks alles altijd gesupport hebben. Dat waren voor mij Elies, mijn Ex-vriendin (voordat het uitging) en mijn ‘brother from another monther’, Semme. Elies ken ik al sinds dat ik 12 jaar ben, en zij heeft nooit gejudgt. Ik heb altijd mezelf bij haar mogen zijn en nog steeds! Mijn ex-vriendin heeft mij enorm gesteund in het hele psychologische gedeelte, elk moment dat ik me raar voelde of zat met gevoelens die ik niet goed kon plaatsen kon ik het er met haar over hebben. Zij gaf me de zekerheid dat ik mijn transitie op mijn manier mocht doen, dat daar geen goed of fout in zat. En dan mijn brother, Semme. Hij is met zo ontzettend veel afspraken meegegaan. Ik had totaal geen klik met m’n psycholoog van het VU, wat ik erg ingewikkeld vond. Het vu wilde me ook niet overplaatsen naar een andere psycholoog. Dus Semme motiveerde me elke keer opnieuw om gewoon te gaan.

Kun je je ervaring met hormoontherapie delen?

Voordat ik starten met mannelijke hormonen kreeg ik de vraag of ik een kinderwens had, dit wist ik niet zeker. Daarom had ik besloten om eerst een ivf-traject in te gaan voordat ik met het testosteron zou beginnen. Omdat testosteron ervoor kan zorgen dat je onvruchtbaar wordt. Na dit enorm heftige traject mocht ik starten met de mannelijke hormonen. Ik begon met de Androgel. Dit zijn hormonen in een gel vorm die je elke dag moet opsmeren. Ik merkte dat ik enorm onrustig werd van de Androgel, ook omdat het me niet lukte om elke dag om dezelfde tijd te smeren. Na bijna een jaar ben ik overgegaan op de Nebido. Dit is testosteron in een spuit vorm. Eigenlijk werkt het hetzelfde als de prikpil, 1x in de 3 maanden krijg ik een prik in m’n billen en die geeft dan testosteron af aan mijn lichaam. Sinds ik over ben gegaan op de Nebido ben ik zo’n stuk stabieler. Dat is echt een wereld van verschil.

Hoe was je ervaring met eventuele operaties?

Na een jaar aan de hormonen heb ik m’n mastectomie gehad (borst verwijdering) beste keuze van m’n leven. Alsof dat ik eindelijk kon ademen. Ik hoefde me niet meer te verstoppen. Ik liep jarenlang met een gebogen rug, omdat ik dan m’n voorkant (borsten) kon bedekken. Ik kon eindelijk alle kleding dragen die ik wilde zonder bezig te zijn met of dat het wel genoeg afdekte. Deze operatie heeft mij enorm geholpen met dichterbij mezelf te komen. De hormonen hebben mii daar ook een heel erg groot stuk in geholpen. Niet alleen mentaal, maar ook lichamelijk is er natuurlijk heel veel veranderd.

Hoe voel je je over de veranderingen in je lichaam en presentatie?

Ik ben enorm blij met de verandering. Althans met de meeste. Het enige wat ik ingewikkeld vind is de hoeveelheid lichaamsbeharing er is bij gekomen op bepaalde plekken hahaha. Maar dankzij de veranderingen zoals m’n stem, gezichtsvorm en gezichtsbeharing durf ik eindelijk over straat en de boodschappen te doen zonder na geroepen te worden of aangesproken te worden door mensen die ik niet ken.

Welke rol heeft de LHBTQIA+-gemeenschap in je leven gespeeld?

Eigenlijk speelde de LHBTI+ voor mijn transitie niet zo’n grote rol, ik kende het en ik supporte het. Maar sinds dat ik in transitie ben gegaan is dat wel een grotere rol gaan spelen. Ik ben video’s gaan maken op Tiktok om de LGBTIQ+ gemeenschap te helpen en dan voornamelijk de transgenders, omdat ik zelf ook heel erg dat voorbeeld zocht in mijn transitie. Maar dat voorbeeld was er toen niet. Ik hoop dat ik dat voorbeeld kan zijn voor de LGBTIQ+ gemeenschap.

Zijn er middelen of organisaties die bijzonder nuttig voor je zijn geweest?

De binders van TransUndeez hebben mij in het begin tot mijn operatie enorm geholpen. Als ik die binders niet gehad zou hebben denk ik dat ik mezelf een enorm stuk van m’n vrijheid had ontnomen. Omdat ik gewoon niet naar buiten durfde, omdat ik bang was dat mensen mijn voorkant zouden kunnen zien.

Wat zijn je dromen en doelen voor de toekomst?

Mijn dromen voor de toekomst is een stabiel plekje, een plekje die ik echt thuis kan gaan noemen, en van uit daar zou ik mensen willen helpen. Vooral trans jongeren binnen de jeugdzorg. Dat zou mijn droom zijn! Door middel van video’s of om daadwerkelijk een aanspreek punt voor mensen te worden.

Welk advies zou je geven aan andere trans jongens of jonge trans personen die net beginnen?

Mijn grootste advies zou zijn; ‘luister naar jezelf, ga op ontdekkingsreis’. Er is geen goed of fout. Leer ontdekken wie jij bent, knip je haar, lak je nagels, draag die jurk of die stoere trui. Het maakt allemaal niet uit, ga op ontdekkingsreis naar jezelf. En wees daarin niet te streng voor jezelf. Volg je hart!!

Hoe kunnen bondgenoten het beste trans personen ondersteunen?

Laten we elkaar allemaal in elkaars waarden laten, en juist elkaar steunen door iemand te helpen in zijn/haar/diens ontdekkingsreis

Is er nog iets anders dat je wilt delen over je reis?

Mijn reis is een enorme rollercoaster geweest, voornamelijk door de IVF heb ik het best wel zwaar gevonden. Wat ik wil meegeven is dat mocht je IVF gaan doen, denk hier goed over na, zorg dat je een steunend netwerk naast je heb.
Maar ik denk dat het belangrijkste wat ik mee wil geven is, veel plezier en succes met ondeken wie je bent, en onthoud dat er geen goed of fout is in het doen van je transitie!!

Waar kunnen mensen je verhaal volgen of meer informatie vinden over trans kwesties?

Op mijn Tiktok maak ik video’s omtrent mijn transitie, daarop ben ik te volgen @kaihagenaar

Juli 2024